|
1988 Στον ορίζοντα της ιερότητας του Χριστού. Η Χάρις του Αγίου Πνεύματος πληροί τα πάντα.
Άρρητος ευωδία, γλυκασμός των όντων, χαρά εσταυρωμένη, ακρότατο νόημα. Η βίωση της Παρουσίας Σου μεταμορφώνει τη Δημιουργία.
1988 Αγαπώ την πατρίδα του ήλιου με τις άκτιστες ακτίνες, που πλάθουν το σώμα βασιλικό πολτό, π' ανεμίζουν την ψυχή ουράνιο περιστέρι.
1987 Κύριε Ιησού Χριστέ, γλυκέ μου Ιησού, Σου προσφέρω την τραυματισμένη μου ύπαρξη μεγάλε ιατρέ Ιησού Χριστέ. Μαλάκωσε την ψυχή μου, απάλυνε την καρδιά μου Κύριε. Απομάκρυνε κάθε κακή σκέψη, συναίσθημα, βίωμα από τον έκπτωτο εαυτό μου. Χάρισέ μου την αιώνια χαρά, το άπειρο φως, την ατέλειωτη γλυκύτητα της Χάρις Σου.
Δώσε μου το βάλσαμο της αγάπης Σου, αγαπημένε Ιησού και οδήγησέ με στην οδό της σωτηρίας.
Μην επιτρέψεις να με προσβάλλει το κακό Ιησού, αλλά χάρισέ μου την ειρήνη και την γαλήνη της Παρουσίας Σου.
Αγαπημένε Ιησού, πλήγωσα με τον εγωισμό μου το τερπνό φως της Αγάπης Σου αλλά Εσύ απειροτέλειε Κύριε, ξεχείλισε με το Αγιο Σου Πνεύμα την ύπαρξή μου και αξίωσέ με τον ανάξιο να ενωθώ μ' Εσένα τον ακατάληπτο και υπεράγαθο Θεό.
1987 Τα ζώα, τα φυτά, οι πέτρες δακρύζουν στα μάτια μου. Ζωντανεύουν στ΄ αναφιλητά μου οι στεναγμοί των ανθρώπων.
24/3/87 Κήρυκες του Ευαγγελίου, είναι τα εσταυρωμένα μάτια της προσευχής και η λάμψη της Αγάπης που φανερώνεται στα πρόσωπα των Αγίων.
5/1/88 Το μέλι που ραντίζει τα σπλάχνα μου Θείο φως, με λυτρώνει απ' την ερημιά του κόσμου.
Λόγχη διαπερνά τα πλευρά μου. H κίτρινη άμμος των κυττάρων λούζεται στη γλυκύτητα της Χάρις Σου. Θεέ μου, Αγάπη μου, το χρώμα της φύσης είναι κόκκινο απ' τη θυσία Σου.
Ίδε ο αμνός του Θεού! Χριστούλη μου σε πονώ.
29/8/88 Θερμή παρηγοριά των αιθέρων, χλωμό φέγγος ερωτικό, νερό των ωκεανών χαριτωμένο.
Ψαλμωδία θείας ευωδίας στο βωμό των αιωνίων μυστηρίων Να γλυκανθεί ο πόνος της λευκής νύχτας με κρίνα παρθενικά αγάπης της σταυρικής θυσίας
1993 Ακολουθίες κατανυκτικές. Αργά μυσταγωγείται η ύπαρξη στην απλότητα της παρουσίας Του. Η χάρις Του δένει το πρόσωπο, τα χώματα των ιστών μας. Σαλεύει στα σπλάχνα το χαρμόσυνο πένθος της Αγάπης Του. Το σώμα μετέχει στην αιώνια βασιλεία.
Αίσθηση ενιαία. Όλος οφθαλμός. Πρόγευση αναστάσιμης χαράς. Μεταρσιώνεται η ύπαρξη σε διάφανο μάτι λαμπρότητας.
Το 'Αγιο Πνεύμα διαπερνά την ψυχή και τη σάρκα. Οι πόροι του σώματος αναπνέουν βαθιά τον πανταχού παρόντα. Οι τα πολυόματα Χερουβείμ μυστικώς εικονίζοντες! Νηφάλιος διαφάνεια. Σκέπη φωτός καλύπτει τις καρδιές και τα σύμπαντα. Φως ασύνθετο, Λαμπρή δόξα μεθεκτή.
27/5 93 Αγαπημένε Ιησού, Γνωρίζουμε Αγαπημένε Ιησού με βεβαιότητα θανάτου ότι Εσύ είσαι η Ανάσταση και η χαρά. Μακρυά Σου είναι όλα χαμένα. Η αποστασία Κύριε είναι κόλαση και το ζούμε καθημερινά καθώς με συνεχείς αμαρτίες διώχνουμε την Αγάπη Σου.
Χάρισέ μας Κύριε να αποζητάμε πάντοτε την αγάπη Σου με όλη μας την καρδιά, την ψυχή και την διάνοια. Βοήθησέ μας να σε αγαπάμε παρ' όλο τον πόνο και την οδύνη που συνοδεύει το κενό της απουσίας Σου. Πότισέ μας με τη λαχτάρα του Θείου έρωτα.
Κράτησέ μας Αγαπημένε Ιησού στο Έλεος της Αγίας Αγάπης Σου ώστε να Σε αγαπάμε πιο πολύ απ' το θάνατο και να είμαστε σφιχτά ενωμένοι μαζί Σου ολοκληρωτικά δικοί Σου.
Το έλεός Σου να μας καταδιώκει πάντοτε και να εκπορθήσει την ερημιά της ζωής μας.
Πρόσεξε, Κύριέ μας πολυπόθητε Ιησού. Πρόσεξε, να Είσαι πάντοτε κοντά μας, μέσα μας. Κι' όταν θέλουμε κι' όταν δεν θέλουμε. Διότι μόνο κοντά Σου αναπνέουμε.
27/6/93 Χάρισέ μας Κύριε την αδιάλειπτη συναίσθηση της Παρουσίας Σου.
Μετά από την εμπειρία της Αγάπης Σου είναι μάταιο και νεκρό ότι δεν διαβρέχεται από τη Χάρη Σου.
Η Ύπαρξη εκπίπτει σε πικρία στενάζουσα, Η ασθενής μας φύση δεν μπορεί να βαστάξει την οδύνη της απουσίας Σου.
Υπάρχουμε αξιέραστε Κύριε τρεφόμενοι με τη Σάρκα και το Αίμα Σου, κοινωνώντας την υπερούσιο Χάρη της εσταυρωμένης Αγάπης Σου.
Κάνε έλεος Κύριε να Σε ζούμε έντονα με όλες μας τις αισθήσεις. Δούλωσε Κύριε όλα τα παραθύρια της ύπαρξής μας στη Χάρη Σου ώστε να πίνουμε αχόρταγα με όλο μας το Είναι Εσένα, τον Δημιουργό και Πατέρα μας, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων.
Προσπάθεια εξωτερίκευσης της αίσθησης της Χάριτος που πληρεί ολόκληρο το σύμπαν. Ουσιαστικά δεν πρόκειται για ποίηση αλλά για στιχοπλοκία, για επιλεκτική σύνταξη ελεύθερων συνειρμών. Γράφτηκαν σε κατάσταση συναισθηματικής φόρτισης πάνω σε χαρτοπετσέτες, σε περιτυλίγματα σοκολάτας ή στις τελευταίες κενές σελίδες κάποιου βιβλίου. Καταχρηστικά ονομάζουμε τα κείμενα ποιητικά, με τη δικαιολογία ότι προσπαθούν να απεικονίσουν άμεσα τη βιωματική διάσταση της πραγματικότητας. Τα δημοσιοποιούμε αρκετά χρόνια μετά από τη συγγραφή τους, έχοντας αποστασιοποιηθεί από τον βιωματικό τους ορίζοντα.
Δόκιμος Μοναχός 5/01/10 Ανοιξιάτικο κρίνο
Γάργαρο νερό
Πρώτη ματιά
Πολύτιμος Μαργαρίτης 10/01/10 |
|