Το βιο-ενεργειακό μασάζ ως

σωματοκεντρική ψυχοθεραπεία.

Κάθε μείωση της ικανότητάς μας,

να αισθανόμαστε ολοκληρωτικά

το ίδιο μας το σώμα, κλονίζει

την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας

Wilhelm Reich

Η διάδοση των αρχών των ανατολικών πνευματικών αντιλήψεων, κυρίως του Ταοϊσμού και του Ζεν, καθώς και οι συστηματικές μελέτες του Βίλχεμ Ράιχ και των διαδόχων του, έχουν αφυπνίσει το ενδιαφέρον πολλών σύγχρονων ψυχοθεραπευτών για το σώμα. Όχι για το μηχανικό, νευρο-ορμονικό σώμα της κλασικής ψυχιατρικής αλλά για το έξυπνο, παλλόμενο, ενεργειακό σώμα της ανατολικής ιατρικής.

Το μασάζ σιάτσου, με τις παραλλαγές του, δεν είναι μόνο μια ακίνδυνη πρακτική για την πρόληψη και τη θεραπευτική προσέγγιση διάφορων ασθενειών. Είναι και μέθοδος σωματοκεντρικής ψυχοθεραπείας.

Το σώμα συνιστά υλική έκφραση της ψυχικής πραγματικότητας. Άγγιγμα του σώματος σημαίνει άγγιγμα μιας βαθιάς και ευαίσθητης διάστασης του εαυτού.

Η δακτυλική πίεση προ-καλεί τα βαθύτερα στρώματα της προσωπικής ιστορίας. Το σώμα φέρει τους τύπους των ήλων. Στο «σωματικό ασυνείδητο» εντυπώνονται εμπειρίες άγχους, φόβου, ανασφάλειας, εμπειρίες ηδονής και οδύνης.

Με το βιο-ενεργειακό μασάζ, ο θεραπευτής μαλάσσει μέσα από το σώμα την προσωπικότητα, τις αρχετυπικές εντάσεις του ασυνείδητου, τα νευρωσικά πλέγματα του θεραπευόμενου.

Ο νευρωσικός άνθρωπος φοβάται να χαλαρώσει, φοβάται να ησυχάσει, να δεχθεί τη φροντίδα, τη στοργή, το άγγιγμα. Είναι θωρακισμένος. Αμύνεται ενάντια στις απειλές που προβάλλει η ίδια του η ανασφάλεια. Η ώρα του μασάζ γίνεται γι’ αυτόν μια «επικίνδυνη» ώρα. Πρέπει να μείνει ακίνητος και σιωπηλός να παραδώσει τον έλεγχο της κατάστασης στον άλλο. Αυτή η δυναμική παθητικότητα λειτουργεί ως κατάλληλος αγωγός για την ανάδυση των περιεχομένων του ασυνείδητου.

Όταν οι συνειδητές νοητικές διεργασίες εγκαταλείπουν τον έλεγχο, τότε εμφανίζονται αισθήματα του υποσυνείδητου. Η κατάπαυση της επιφάνειας μας επιτρέπει να δούμε το βάθος. Η παύση του νου αφυπνίζει το όνειρο. Η ησυχία μυσταγωγεί στην αυτογνωσία.

Το σώμα ερμηνεύει άμεσα, βιωματικά τα αισθήματα των δακτυλικών πιέσεων. Ο θεραπευτής γίνεται ο καταλύτης ώστε να αναδυθούν τα λανθάνοντα βιώματα. Ανάλογα με τα σημεία, αλλά και τον τρόπο που πιέζει, γίνεται η μητέρα, ο πατέρας, ο εραστής, ο φίλος, ο επιτιθέμενος. Το μασάζ γίνεται ενδόμυχη επικοινωνία, μη λεκτική ψυχοθεραπεία.

Ο θεραπευτής υπερβαίνει τις θεωρητικές του προϋποθέσεις και μένει σώμα με σώμα με τον θεραπευόμενο.

Τα χέρια οδηγούν το μασάζ. Τα χέρια γνωρίζουν. Τα χέρια καταλαβαίνουν. Τα χέρια ενεργούν αυτόματα, αυθόρμητα, βιωματικά, χωρίς νοητικές παρεμβολές.

Σιωπή με σιωπή, ενέργεια με ενέργεια, ζωή με ζωή.

Χορός μυστικός αγαπητικός, ενωτικός, αποκαλυπτικός, θεραπευτικός.

Αρχική Σελίδα           του Νικήτα Καυκιού